จินอิงโจวซือ

จินอิงโจวซือ 金英祖師 หรือ ปี้ชิซ่างจิงไท่อี้เจินเหยิน 碧虛上景太乙真人 หรือ เจว๋ซานเซิ่งเจ๋อ 雪山聖者 หรือ กิมเองโจวซือ เป็นเทพเจ้าอีกองค์หนึ่งตามลัทธิเต๋า ที่มีผู้คนให้ความเคารพนับถือกันตามบางท้องถิ่น
จินอิงโจวซือ 金英祖師 หรือ หลินจินอิง 林金英 ถือกำเนิดเมื่อวันที่ ๒๔ ค่ำ เดือน ๑๑ ในสมัยราชวงศ์หมิง ที่ตำบลตงซาน เมืองซูโจว มณฑลเจียงซู จินอิงกำเนิดในครอบครัวตระกูลแซ่หลิน ไม่ทราบชื่อบิดา ไม่ทราบว่ามารดาเดิมแซ่อะไร ในขณะที่กำเนิดนั้น ชาวบ้านได้เห็นนกอินทรีสีทองบินวนรอบหลังคาบ้านตระกูลหลิน ในขณะเดียวกันมีกลิ่นหอมตรลบอบอวลของไม้จันทน์ทั่วทั้งบ้าน ฝ่ายบิดามารดาเห็นปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดด้วยนกอินทรีสีทองบินรอบบ้าน และกลิ่นหอมของไม้จันทน์เช่นนี้ บุตรที่ถือกำเนิดคงไม่ใช่เป็นเด็กธรรมดาทั่วไปเป็นแน่ บิดาจึงตั้งชื่อบุตรว่า จินอิง 金英 แปลว่า นกอินทรีสีทอง ถึงแม้คำว่า อิงหรือหยิง จะไม่ได้ใช้ตัวอักษร 鷹ที่เป็นชื่อนกอินทรีก็ตาม
ภายหลังจากที่กำเนิดได้สามวัน นักพรตเต๋าได้เดินทางมาที่บ้านหลินจินอิง ฝ่ายบิดามารดาได้ให้การต้อนรับนักพรต ในขณะที่จินอิงร้องไห้เสียงดัง นักพรตได้ยินเสียงเด็กร้องจึงขอเข้าไปดู แล้วร่ายมนตร์ จินอิงหยุดร้องไห้ พร้อมกับกล่าวออกมาสองคำ คือ อาจารย์ หรือ หลวงพ่อ หรือ ซื่อฟุ 師父 ฝ่ายบิดาตกใจด้วยเด็กถือกำเนิดเพียงสามวันแต่พูดได้ ฝ่ายนักพรตจึงว่าแก่นายหลินว่า เด็กคนนี้เป็นเด็กมีบุญ ด้วยแต่เดิมเป็นเซียน แต่ต้องกลับชาติมาเกิดในโลกมนุษย์ เป็นบุคคลธรรมดาเพื่อมาทำกิจกรรมทางศาสนกิจ ด้วยเห็นว่าตระกูลแซ่หลินที่บ้านหลังนี้เหมาะที่จะลงมาเกิด
เมื่อนายหลินได้ฟังดังนั้น ด้วยความยินดียิ่ง จึงขอให้ท่านนักพรตได้พำนักที่บ้านตน เพื่อสั่งสอนแก่หลินจินอิง ฝ่ายนักพรตจึงได้เริ่มสั่งสอนลัทธิเต๋าแก่หลินจินอิง ตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยอายุเพียงสามขวบ จินอิงสามารถอ่านคัมภีร์เต๋าและสวดมนตร์ได้ถูกต้อง
เมื่ออายุได้ห้าขวบ นักพรตได้แนะนำให้นายหลินผู้บิดา พาจินอิงไปที่เมืองหนานอ้าน แขวงเมืองเฉวียนโจว มณฑลฮกเกี้ยน เพื่อจะได้หาอาจารย์ที่มีทักษะและความสามารถจากนักพรตเต๋า เมื่อจินอิงได้ฟังดังนั้นก็รู้ว่า อาจารย์กำลังจะจากเขาไป จึงเสียใจร้องไห้ ฝ่ายนักพรตสอนว่า การร้องไห้เมื่อได้รับความทุกข์ยาก หรือร้องไห้เพื่อความจำเป็นเท่านั้น แต่ไม่ใช่ร้องไห้แบบนี้ ลูกศิษย์เต๋าจะต้องช่วยคนหมู่มากไม่ใช่ทำเพื่อส่วนตน
ภายหลังจากที่ฟังอาจารย์สั่งสอนแล้ว จินอิงจึงคำนับสามครั้ง ในขณะที่ร่างอาจารย์ค่อยๆล่องลอยจางหายไปในอากาศ ขณะที่จินอิงตะโกนเรียกอาจารย์ ฝ่ายอาจารย์หันกลับมาบอกว่า อย่าลืมนามของตนเมื่อเป็นนักพรตเต๋าแล้ว คือ ปี้ชิซ่างจิงไท่อี้เจินเหยิน 碧虛上景太乙真人
เมื่ออาจารย์องค์แรกหายไปแล้ว ต่อมามีอาจารย์องค์ที่สองได้แนะนำสั่งสอนจินอิงที่เมืองหนานอ้านมณฑลฮกเกี้ยน
เมื่อหลินจินอิงอายุได้เจ็ดขวบ นักพรตอาจารย์ได้บอกแก่จินอิงว่า อันความรู้ทางลัทธิเต๋าที่จินอิงต้องการเรียนรู้นั้นตนได้สั่งสอนให้หมดแล้ว จึงขอให้จินอิงเดินทางกลับไปบ้านเกิดเถิด ซึ่งทำให้เขาทั้งดีใจที่ได้กลับบ้านแต่เสียใจที่ต้องจากอาจารย์ ก่อนที่เขาจะกลับ อาจารย์ที่เมืองหนานอ้านได้มอบผ้ายันต์หรือฮู้รวม ๑๒ แผ่นใส่ในย่าม พร้อมสั่งว่า ให้ใช้ยันต์แผ่นแรกเมื่อกลับถึงบ้าน เขาถามว่าทำไม แต่ปรากฏว่า อาจารย์ไม่ได้ให้คำตอบแต่ได้หายตัวไป เขาจึงจนใจ เขาจึงเดินทางจากมณฑลฮกเกี้ยนไปยังบ้านเกิดมณฑลเจียงซูใช้เวลาเดินทางหนึ่งเดือน
แต่เมื่อเขากลับถึงบ้านเกิด ปรากฏว่า เหล่าบรรดาชาวบ้านต่างล้มป่วยด้วยโรคประหลาดกันทั้งหมู่บ้าน เขาจึงรีบหยิบเอายันต์แผ่นแรกที่อาจารย์เมืองหนานอ้านให้มา แล้วเผาไฟ ทันใดนั้น มีควันสีดำพวยพุ่งขึ้นบนท้องฟ้า ทำให้เมฆฝนลอยมาพร้อมกับฝนตกลงมาห่าใหญ่ พร้อมกับมีสะเก็ดตัวยาสมุนไพรหลั่งลงมาพร้อมเม็ดฝนกระจายไปทั่วทั้งหมู่บ้าน ประมาณ ๑๕ นาทีให้หลังเมื่อฝนหยุดตก ปรากฏว่าชาวบ้านต่างมีกำลังวังชาสามารถเดินออกมาจากบ้านได้ ฝ่ายหลินจินอิงจึงคุกเข่าเงยหน้าขึ้นฟ้าคารวะท่านอาจารย์ทั้งสององค์
เมื่อหลินจินอิงอายุได้ ๘ ขวบในช่วงเช้าของวันที่ ๕ ค่ำ เดือน ๓ ปรากฏว่า มีแสงสีทองปรากฏขึ้นบนหลังคาบ้านของจินอิง ชาวบ้านต่างเห็นหลินจินอิงเหาะขึ้นไปในอากาศพร้อมรังสีสีทอง ในขณะที่บิดามารดาของเขารีบวิ่งออกมาดูลูก หลินจินอิงจึงส่งยิ้มและโบกมือให้บิดามารดาและชาวบ้านที่กำลังยืนดูเขาอยู่ พร้อมทั้งกล่าวว่าเขากำลังไปสู่สวรรคภพเพื่อไปพบกับอาจารย์ทั้งสอง
ชาวบ้านต่างพากันดีใจที่เขาได้ช่วยเหลือให้พ้นจากโรคร้าย แต่เสียใจที่เขาได้จากไปแค่อายุยังน้อย เพื่อจะได้ระลึกถึงเขา ชาวบ้านจึงช่วยกันสร้างศาลเจ้าขึ้นทั้งที่เมืองเจียงซูและเมืองหนานอ้าน และด้วยเหตุที่หลินจินอิงได้สำเร็จมรรคผลตั้งแต่อายุเพียงแปดขวบ รูปแกะสลักหรือรูปวาดแทนตัวเขาจึงปรากฏเป็นรูปเด็ก ทำให้สมัยต่อมามีผู้คนบางส่วนเข้าใจผิดคิดว่า รูปหลินจินอิงก็คือรูปนาจาหรือหลี่โลเชีย ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่
ในตำนานลัทธิเต๋า ได้เรียกนามของเขาอีกนามหนึ่งว่า เจว๋ซานเซิ่งเจ๋อ 雪山聖者 ต่อมาในสมัยราชวงศ์ชิง นักพรตเต๋าชาวฮากกาชื่อ หลินเฉียนเจียง 林显江 ได้จัดตั้งนิกายจินอิงขึ้น พร้อมทั้งได้รวบรวมเหล่าบรรดาผ้ายันต์ที่ใช้กันในลัทธิเต๋าและผู้นำจิตวิญญาณเข้าด้วยกันเป็นหนึ่งเดียว ตามนิกายจินอิง 金英教 ที่ทราบกันทั่วไปว่าเป็นทักษะทางจิตวิญญาณ
ลักษณะเทวรูปหลินจินอิง มีดังนี้
๑. เป็นรูปลักษณ์เด็กผู้ชายอายุประมาณ ๕ - ๘ ขวบ
๒. มือทั้งสองถือลูกบอลสีทองหรือถือรูปดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์ ซึ่งหมายถึงอินและหยาง
๓. คาดต้อ หรือ ตูโต้ว หรือ ฉลององค์ขององค์ชาย
๔. ที่เอวมีถุงใส่ผ้ายันต์
๕. ขาข้างหนึ่งเหยียบเมฆหรือก้อนหิน หรือ นั่งบนดอกบัว
***
บทสวดสรรเสริญจินอิงโจวซือ
神法法主金英祖師寶誥
Jin Ying Zu Shi Bao Gao (Praise Mantra)
至心皈命禮。
Zhi Xin Gui Ming Li
代天降世。金鷹化身。
Dai Tian Jiang Shi. Jin Ying Hua Shen
授教與九天。
Shou Jiao Yu Jiu Tian
傳教至萬民。
Chuan Jiao Zhi Wan Min
常遊太虛顯英姿。
Chang You Tai Xu Xian Ying Zi
佈施人間總無疑。
Bu Shi Ren Jian Zong Wu Yi
身懷靈符十二道。
Shen Huai Ling Fu Shi Er Dao
伏魔禳災神通蕩。
Fu Mo Rang Zai Shen Tong Dang
陰陽辨知。乾坤定論。
Yin Yang Bian Zhi. Qian Kun Ding Lun
至仁至聖。至剛至正。
Zhi Ren Zhi Sheng. Zhi Gang Zhi Zheng
神法代領。傳法之主。
Shen Fa Dai Ling. Chuan Fa Zhi Zhu
金英祖師。
Jin Ying Zu Shi
****
แปลและเรียบเรียงจาก Master Jin Ying aka Jin Ying Zu Shi (金英祖師) by Jave Wu.
: สมบูรณ์ แก่นตะเคียน ๕ มกราคม ๒๕๕๗
****
|